De rechtsstaat is in gevaar

21 december 2016

De 'visumrel' beheerst al enige tijd het nieuws.

Twee problemen worden voortdurend door elkaar gehaspeld. Enerzijds is er de vraag of de staatssecretaris de rechtsstaat respecteert, anderzijds is er de vraag of de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen de staatssecretaris kan verplichten een visum af te leveren voor een gezin uit Syrië dat kennissen heeft in België.

In de kwestie van het visum zal de Raad van State nagaan of de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen zijn boekje te buiten is gegaan door de staatssecretaris, bij wijze van voorlopige maatregel, te verplichten een visum voor drie maanden af te leveren.

In afwachting daarvan, en los van de opgelegde dwangsommen, blijft de beslissing van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen uitvoerbaar.

Dat een staatsecretaris dit weigert, is een rechtsstaat onwaardig. Nog erger wordt het wanneer de voorzitter van zijn partij verbouwereerd is dat dwangsommen opgelegd worden. Ook dat wil hij ‘herbekijken’.

De dwangsom is in 1980 ingevoerd als indirect executiemiddel. Zo kon een einde worden gemaakt aan de onwil van partijen in een geding om een rechterlijke beslissing te respecteren. Wie niet wil uitvoeren, moet het voelen in de portemonnee en er op die manier uiteindelijk toe worden aangezet de beslissing uit te voeren. Het doel van een dwangsom is dus de uitvoering van een rechterlijke beslissing te bespoedigen, en in geen geval de afkoopbaarheid van een rechterlijke beslissing mogelijk te maken.

De enige reden om verbouwereerd te zijn, is dan ook dat een rechter dwangsommen moet opleggen aan een staatssecretaris om een rechterlijke beslissing gerespecteerd te zien. Van een overheid mag men verwachten dat ze haar eigen instellingen respecteert, de scheiding der machten niet tart, en niet riskeert dat de belastingbetaler opdraait voor die schending door dwangsommen te betalen.

De rechtsstaat is dus wel degelijk in gevaar. De uitvoering van een rechterlijke beslissing is overigens geenszins in tegenspraak met de vrijheid van meningsuiting, of met het strijden voor een politieke overtuiging. Anders beweren maakt me bang en zet de poort open voor miljoenen Belgen om rechterlijke beslissingen naast zich neer te leggen.

Deze tekst is geschreven door Francis CARRON, advocaat en lid van de Ligaraad, en wordt onderschreven door de Liga voor Mensenrechten

De ‘visumrel’ beheerst al enige tijd het nieuws.

Deel dit artikel

   

Reageer

Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.