De roep van de burger

Rondhangende jongeren bestrijden met bewakingscamera's?

De roep van de burger naar meer veiligheid klinkt luid. Begrijpelijk en correct dat een gemeentebestuur daar op ingaat. Er zijn heel wat mogelijkheden om in te spelen op dat onveiligheidsgevoel. De keuze van instrumenten moet dan ook doordacht gebeuren, rekening houden met de context en de draagkracht van bestuur en buurt.

Als het onveiligheidgevoel veroorzaakt wordt door groepjes jongeren, vrienden die elkaar treffen op straten en pleinen, lijken bewakingscamera's niet de beste oplossing te zijn. Camera's hebben nauwelijks een preventieve werking en getuigen van een eerder enge, weinig mensvriendelijke visie op de openbare ruimte. En werd die nu net niet aangelegd om benut te worden als ontmoetingsplaats?

Daarenboven kan een bestuur voor de kostprijs van de installatie van 2 bewakingscamera's een voltijdse medewerker het veld insturen. Zo iemand kan niet alleen het contact tussen buren verbeteren, maar kan tegelijk ook tussenpersoon spelen tussen burger en bestuur.

Nog argumenten nodig om de afweging te maken tussen veldwerk of bewakingscamera? We geven hier alvast 3 overwegingen:

1. Visie op de openbare ruimte?

Maak van de openbare ruimte in steden en gemeenten een ruimte die gebruikt wordt... Er is er al zo weinig.

Zorg voor een gezonde synergie tussen de verschillende gebruikers van de publieke ruimte. Op pleinen en straten komen verschillende doelgroepen samen, met elk hun eigen belangen. Deze belangen kunnen botsen.

Zacht of hard, daar heeft een lokaal bestuur een grote impact op.

Samengebruik van ruimte krijg je niet door camera's te plaatsen. Wel door een verstandige organisatie en inplanting van die ruimte. Zet in op een toekomstgericht kind- en jongerenvriendelijk ruimtelijk beleid waar de verschillende gemeentelijke administratieve diensten en beleid overtuigd van zijn. Via een veldwerker kunnen signalen opgepikt worden en vertaald in beleidsmaatregelen.

2. Welke plaats hebben jongeren in de samenleving?

Jongeren zijn burgers, net als jij en ik. Ze moeten kunnen opgroeien met hun 2 voeten in de samenleving. Zonder gecriminaliseerd te worden. Een positieve en offensieve benadering gaat uit van de kracht van jongeren. Opgroeien midden in de samenleving wil zeggen dat jongeren experimenteerruimte moeten krijgen en gedrag op een constructieve en positieve manier besproken kan worden. Niet met camera's met andere woorden.
Op lange termijn is de maatschappelijke kost dan ook kleiner als je kiest voor mensen op het terrein, zoals een veldwerker. Een veldwerker heeft immers de kans om problemen en opportuniteiten in hun context te zien en daardoor aan de wortels aan te pakken. De duurzaamheid van de investering is dus voor alle partijen vele malen groter dan bij de keuze voor een louter repressief beleid.

3. Wat is het veiligheidseffect van bewakingscamera's?

Camera's maken niet zo'n grote indruk op jongeren. Jongeren zijn opgegroeid met internet, webcams en mobiele telefoons met camera en gaan heel anders om met privacy dan de generaties voor hen. 'Big Brother is watching you', is de normaalste zaak van de wereld.
En als camera's wel indruk maken, schuiven ze gewoon een plein op.... Verschoven staat netjes?
De preventieve bijdrage van cameratoezicht blijkt dus zeer relatief te zijn. Politie- en gemeentediensten kunnen maar zelden de camerabeelden gebruiken na vaststelling van een strafbaar feit of overlast; de beelden zijn van te slechte kwaliteit, al gewist...

Meer informatie?

De Hangman
Nathalie Van Ceulebroeck
info@dehangman.be - 03/821 06 00 00
http://www.dehangman.be/

Met de steun van: De Liga voor Mensenrechten, Straathoekwerk, Uit De Marge, VVJ, Steunpunt Jeugd, Arktos, Vlaamse Jeugdraad, Minderhedenforum, Kinderrechtencommissariaat, Kind en Samenleving, Formaat, In Petto.

Tags:

CAMSPOTTING VRIJHEID VS VEILIGHEID VRIJHEID VS VEILIGHEID

Reageer

Reacties worden gemodereerd. Onaanvaardbare inhoud wordt niet gepubliceerd.